سکوت عشق

و در سکوتــــــــ این شبـــــــــــــ 

نه نستـــــــرن نه مریم 

نه ســــــــــــرخ لاله همـــــــــــــــــــــــــدم 

کسی بــــ یاد من نیســـــــت 

بـــ فکر گریه هـــــــــای 

با اشکـــــ و آه من نیســت  

چـــــرا در این شبـــــــای 

پر مهــــــــ و بی ستـــــــــــــــاره  

یکی بـــ یــــاد اینــــکه

کسی بدون عشقــــــــــش 

دووم نداره کس نیست 

بیا تو ای همیــــــــــــــشه 

عزیــــــز و همــــــــدم مـــــــــــــــن 

بدون اگه تو باشــــــی 

دنیــــــــــــــــــــــــا برام غمی نیست...

؛آرزوی خام

نمی دانم ،

 دلم با کیست؟ 

نگاهم را ک می دزدد؟

در این دنیای بی احساس 

زبان بی زبانم را ک می فهمد ؟

نمی خواهم کنارش باشم و  

او این نداند ک ،

بدون نرگس چشمش توان زندگی در من نمی ماند 

ز احوال وجود عشق 

برای من 

ب جز یادش ،

خزانی از بهارش جا نمی ماند 

دلم می خواهد امشب را ،

ک ماهم در سکوت خود نمی تابد 

ب پای دلخوشی هایم 

کنارم،

در برم ، او را 

بخوابانم

و با یک خاطر آرام 

در این چند آرزوی خام 

برایش تا ابد اینجا بیارامم... 

من و عشقم

من،خسته ی از خود بریده

من،ناله ی از خود رمیده

من،عاشق دلبستگی ها

من،بی نصیب از هرچه دیده

ما،آشنای جاده ی دور

ما،دو پرنده شاد در نور

ما،بی غم از هرچه ک داریم

ما،یاد هم آییم باشور

من،بی تناسب با درونم

من،از همه عالم برونم

من،گرنباشی یاور من

من،درنگاهت نیمه جونم

ما،عاشقانه صاف و ساده

ما،راضی از هرچه ک داده

ما،فریادزن بر بام کوه ها

ما،همرهان با اراده..

.