خواستم تا اخرین نوشته ام هم از تو باشد...
از نگاه پر معنایت ،از قلبم که هنوز که هنوز است برایت میتپد...
از قلمم که تا نام تو را مینویسد برای ادامه دادن بی قراری میکند....
روزهاست که دیگر خیره در چشمهای روشنت نشدم...
باور کن ؛
باور کن من بیتاب آن چشمهایم...
چشم هایی که برایم زندگی بود...
برایم نفس کشیدن بود....
من بدون آن چشم ها نمیتوانم زندگی کنم....
نگاهت را از من دریغ نکن....
اگر جانا کنــــــــــارم باشی و
با من
برای هم
در این دنیای بی مرهم
برای تو جهانی با شکوه بی غم
و خالی از بد و ماتم
درون قلب بی یارم
می سازم...
مرا حوصــــــــــله تنگـــــــــــ است...
ک بی یارم بیارامم
ولی حوصله بسیار است
ک همراه نفس هایش
در این مرداب بی حاصل
کنار این سیاهی ها
پلیدی ها
ک چون بوی خوش ساحل
ب همراه سپیدی ها
قشنگی ها
برای من یکی ماند
دو زانو در بغل
این پاره ی تن را-
نفس های دقایق را
بر این آســــــتان چشـــــــمانم
بنــــــــشانم...
ی حرفایی همیشه هست
عزیــــــزم تو نمی دونی
ازون حرفای پنهونی
ک می دونم نمیدونی
ی حرفایی همیشه هست
نمی خواد مال هم باشیم
نباید بشنوه گوشات
ک تا آخر ب ره باشیم
ب زیر آسمون شهر
ما دوتا مال هم هستیم
اگه می خواد بیاد بارون
ما ک همراه هم هستیم
نمی خوام دور شی از من تو
ک باتو زنده می مونم
بگو با من تو می مونی
ک با یاد تو پر شورم
همین حرفای پنهونی
همیشه سد رامونه
زبونایی ک سر میدن
خوشی با ما نمی مونه
ولی با هم ما می مونیم
همیشه تا ک تا دنیاست
برا همدیگه می خونیم
زندگیه ما همین چیزاست...
و در سکوتــــــــ این شبـــــــــــــ
نه نستـــــــرن نه مریم
نه ســــــــــــرخ لاله همـــــــــــــــــــــــــدم
کسی بــــ یاد من نیســـــــت
بـــ فکر گریه هـــــــــای
با اشکـــــ و آه من نیســت
چـــــرا در این شبـــــــای
پر مهــــــــ و بی ستـــــــــــــــاره
یکی بـــ یــــاد اینــــکه
کسی بدون عشقــــــــــش
دووم نداره کس نیست
بیا تو ای همیــــــــــــــشه
عزیــــــز و همــــــــدم مـــــــــــــــن
بدون اگه تو باشــــــی
دنیــــــــــــــــــــــــا برام غمی نیست...